ဘ၀စစ္ေျမျပင္၀ယ္ ဗ်ဴဟာသစ္နဲ႔ တုိက္ႀကမယ္။

ေန႔စဥ္က်င္လည္ေနရတဲ့ဘ၀ကုိ က်ေနာ္စဥ္းစားႀကည့္မိတယ္။ တကယ္ေတာ့ စစ္ေျမျပင္မွာ တိုက္ပဲြ၀င္ေနရတဲ့ တပ္သားေတြနဲ႔ လာတူေနပါလားဆိုတဲ့အေတြးေလး ၀င္လာလုိ႔ ဒီစာေလးခ်ေရးျဖစ္ သြားတာပါ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မနက္မိုးလင္းလို႕ မ်က္လံုးေလးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕စၿပီး အာရံုေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္တာ ခံရပါၿပီ။ ကိုယ္မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ အာရံုေတြ ျမင္လိုက္ရရင္ပဲ စိတ္ကေလးက မၾကည္လင္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒီလိုပါပဲ စကားလံုး စက္ေသနတ္ေတြနဲ႕လည္း အပစ္ခံေနရျပန္ပါတယ္။ ကိုယ္မၾကိဳက္တဲ့ မၾကားခ်င္တဲ့ အသံမ်ိဳးနဲ႕ အပစ္ခံ ရတဲ့ အခါ ဒီစိတ္ေလးမွာ ဒဏ္ရာေတြရရျပန္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲက ကိုယ္က မခံႏိုင္လို႕ ျပန္ပစ္ရာက သူတစ္ျပန္ ကုိယ္တစ္လွည္ ့ အျပန္ျပန္ စကား ေသနတ္နဲ႕ တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ ပစ္ၾကရင္းက တိုက္ပဲြေတြျပင္းထန္လို႕ ဒဏ္ရာေတြက မေသရံုတမယ္ ခံစားရတာမ်ိဳးေတြလည္း ၾကံဳၾကရျပန္ပါတယ္။ ေၾသာ္ ဒါေတြသည္ ႀကိဳတင္ခ်ိန္းဆိုထားျခင္း မရိွပဲ အခ်ိန္မေရြး တိုက္ေနရတဲ့ တိုက္ပဲြေတြပါလားလို႔ ျမင္လာရပါျပီ။
ဒါဆိုရင္ တို႕ေတြဟာ တိုက္ပဲြေတြေန႕စဥ္ အခ်ိန္မေရြး အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္း တိုက္ေနရမွေတာ့ ဆင္းရဲမလား ၊ ခ်မ္းသာမလား ေတြးၾကည့္ေပေတာ့။ အင္း ဒီၾကားထဲက ခ်ံဳခိုတိုက္တဲ့ မျမင္နိုင္တဲ့ အေတြး တိုက္ပဲြက ပိုေတာင္ ဆိုးေနပါေသးတယ္။ တစ္ခါတေလမ်ား စိတ္ကေလး ၾကည္လင္ေနရာကေန မေက်နပ္တဲ့ အေတြးေလးေတြက အလစ္ေခ်ာင္းျပီး ၀င္၀င္လာလို႕ လူဟာ ခ်က္ခ်င္း ညိဴးႏြမ္းသြားလိုက္တာ။ တိုက္ပဲြက တန္းက်သြားၿပီေလ။ လက္ေျမွာက္အရံွဴးေပးလိုက္ရျပီေလ။ ထမင္းေတာင္ မၿမိဳနိုင္ ေလာက္ေအာင္ထိ ျဖစ္သြားရတာေနာ္။ ဒါဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အေတြး တိုက္ပဲြကို နိုင္ေအာင္ မတိုက္နိုင္လို႕ေပါ့။
အင္း ဒီလိုႀကီးသာဆို လူလည္း ဘယ္ေတာ့ မွ ရႊင္လန္းနိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အာရံုငါးပါး ကာမဂုဏ္ ရန္သူေတြက အျပင္က ၀ုိင္းထားေနၿပီ။ အတြင္းမွာ ပုန္းခို ေခ်ာင္းေျမာင္းျပီး ဒုကၡေပးမယ့္ အေတြးေတြကလည္း အလစ္ေခ်ာင္းလို႕ အဆင္သင့္ တိုက္ဖို႕ ျပင္ေနၾကၿပီ။ ဒီရန္ေတြကို ဘယ္လိုလြတ္ေအာင္ ေရွာင္ရပါ့မလဲ။ ဒီေနရာမွာ ဦးေႏွာက္စားရၿပီေပါ့ ။  ကိုယ့္ဘက္  ကေတာ့ နံပါတ္တစ္  အေရး   အႀကီးဆံုး
စစ္ဆင္ေရး အေနနဲ႕ “ သတိ “ တရားေလးကို ဦးေအာင္ ေရွ႕ေျပးအေနနဲ႕ ေနရာယူထားရမယ္။ ဒီလိုသတိ အထူးၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ကို ထားနိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ၀င္လာမယ့္ ရန္သူေတြကို မလြတ္တမ္းေစာင့္ၾကည့္ေန ရပါမယ္ ။ ေစာင့္ၾကည့္ရင္းက ၀င္လာၿပီဆိုတာ သိတာနဲ႕ တန္းပစ္ေပေတာ့။
           “ သမင္ ေမြးရင္း ၊ က်ားစားရင္း “ ဆိုသလို တစ္မ်ိဳး၀င္ လာရင္ ဒီတစ္မ်ိဳးကို သတိနဲ႕ တန္းသိေပး ေနနိဳင္ဖို႔ ဥာဏ္မ်က္လံုးဖြင့္ နားကိုစြင့္လို႕ တိုက္ေပးရမယ္။ တိုက္တဲ့အခါမွာ က်ည္ဆန္က အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။ တို႕ျပန္တိုက္မယ့္ “က်ည္” က ျဗဟၼစိုရ္ တရား (၄) ပါး ၊ တစ္ပါးပါးနဲ႕ ျပန္ခံနိုင္ရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ အျမဲ ရန္ရွာေနတဲ့ ေဒါသူပုန္ကိုေတာ့ ေမတၱာ က်ည္ေတာင့္ေတြ ပစ္လြတ္ေပး လိုက္ပါ။ ေၾသာ္ စိတ္ကေလး ၿငိမ္းခ်မ္း ရွာပါေစလို႕ စိတ္ထဲက အႀကိမ္ႀကိမ္ တရစပ္ ေမတၱာဓါတ္ေတြ အတြဲလိုက္ ပစ္ေပးလိုက္ပါ။ ေနာက္တစ္ခါ သိပ္ကို လိုခ်င္ရမၼက္ႀကီးေနတဲ့ ေလာဘ ရန္သူေတြနဲ႕ ေတြ႔တဲ့အခါ သနားစိတ္ေလးနဲ႕ ကရုဏာပြားေပးလိုက္ပါ။ ေၾသာ္သူခမ်ာဒါေလးလိုခ်င္တာနဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္ ပင္ပန္းေနရွာတယ္၊ ေၾသာ္ ဆင္းရဲရွာတယ္လို႕ သနားစိတ္ ေလးထားၿပီး ကရုဏာ က်ည္ေထာင့္ေလးနဲ႕ ျပန္ပစ္လိုက္ပါ။
          တစ္ခါတေလက်ေတာ့ သူတစ္ပါးထက္ ကိုယ့္ကို အေရးေပးခံ ရတဲ့အခါ၊ ကိုယ္ေအာင္ျမင္တာကို ျမင္ရတဲ့အခါ ကိုယ့္အေပၚမွာ မႏွစ္ျမိဳ႕နိုင္ တဲ့ ရန္သူေတြနဲ႕လည္းေတြ႕ရနိုင္တယ္ေလ။ အဲဒီအခါမွာ ၀န္တိုတာ၊ မနာလို တာေတြ ဖံုးၿပီး ဒုကၡေတြေရာက္ေနရတဲ့ ရန္သူေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈေတြလည္း ၾကံဳရမွာပါပဲ။ ဒါသည္ပင္ “မုဒိတာ” မပြားႏိုင္ရွာလို႕ ပင္ပန္းေနရပါလား။ အင္း မုဒိတာ မပြားနိုင္လို႕ပဲ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႕ တရွဴးရွဴး၊ တရဲွရွဲ ျဖစ္ေနရွာၿပီ။  အျမန္ဆံုးေအးခ်မ္းနိုင္ပါေစလို႕ ဒီလို ႏွလံုးသြင္း ေလးနဲ႕ သူ႕ရဲ႕  actionကို ကိုယ္ကျပန္ျပီးreactလုပ္ေပးပါ။
          မီးလို က်စ္က်စ္ေတာက္ ပူေလာင္ေနရွာတဲ့ သူ႕ရဲ႕ႏွလံုးသားေလးကို ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ ၊ စိတ္ကေလးေတြနဲ႕ ပက္ျဖန္းေပးလိုက္ပါ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ သူလည္း ျငိမ္းခ်မ္းသလို သူ႕ရဲ႕အပူေတြ ကိုယ့္ဆီ မ၀င္လာနိုင္ ေတာ့ပါဘူး။ အင္း ေျပာသာေျပာရပါတယ္။ တစ္ခါတရံက်ျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုပင္ေကာင္းေသာ ႏွလံုးသြင္းနဲ႕တံု႕ျပန္ပါေစ။ တစ္ဖက္လူမွာက စစ္ေျပၿငိမ္းဖို႕အရိပ္အေရာင္ေတာင္ မျမင္နိဳင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြလည္း ႀကံဳရတတ္တယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုႏွလံုးသြင္းေပးရမလဲဆိုရင္  ေႀသာ္သူလည္း ပူေလာင္တာနဲ႔ ထိုက္လို႔ ပူေလာင္ေနရရွာျပီ။ သူ႔ပူေလာင္မႈကို သူပဲဖန္တီးလို႔ သူျပန္ခံရတာ ပဲေလ။ ဒီပူေလာင္မႈကို သူကိုယ္တိုင္ ျငိမ္းမွ ျငိမ္းနိဳင္ေတာ့မွာပဲ ငါကဘာမ်ားတတ္နိဳင္မွာမို႔လဲလို႔ ဥေပကၡာ ႏွလံုးသြင္း နဲ႔ တိုက္ကြက္ေျပာင္းေပးရပါမယ္။
          အင္း ဒါေတာင္ ဒီလို ဥေပကၡာ ျပဳထားတဲ့ၾကားက သူ႕အေၾကာင္း ေတြက အေတြးထဲမွာ ခဏခဏ တိုက္ခံေနရျပန္ရင္ေတာ့ အဓိဌါန္နဲ႕သာ စစ္ဆင္ေရးေျပာင္းေပေတာ့။ ငါသည္ ဒီေန႕ တစ္ရက္တာအတြင္း ဒီလူနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ တစ္စံုတရာ ေတြးေတာျခင္းမျပဳေတာ့ပါ။ သူ႕အေၾကာင္းကို သူ႕ေရွ႕မွာလည္း မေျပာသလိုကြယ္ရာမွာလည္းမေျပာေတာ့ပါ။ သူနဲ႕ပတ္သက္ လို႕ ဒီတစ္ရက္တာေတာ့ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ တစ္စံုတရာ မထားေတာ့ပါလို႕ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ဘုရားေရွ႕မွာျဖစ္ျဖစ္ အဓိဌါန္ယူလိုက္ေပါ့။ ဒါၿပီးရင္ေတာ့ တစ္ရက္တာလံုး သတိအထူးထားၿပီး စိတ္ကို ရွင္းေပးရမယ္။
           ဒီရန္သူအေတြးေတြက ကိုယ့္သမာဓိကို လာစမ္းပါလိမ့္မယ္။ ၀င္လာ ျပန္ၿပီ ဒီအေတြးေတြ ျပန္လိုက္ ပါဦးေနာ္၊ ဒီေန႕ေတာ့ အဓိဌါန္ထားလို႕ လက္မခံနိုင္ပါဘူးလို႕ သာခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလးနဲ႕ ျငင္းလိုက္ပါ။ အင္း ဒီလိုနဲ႕ပဲ တစ္ရက္တာေလာက္ ကိုယ့္စိတ္ကေလး ရွင္းေနေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္နိုင္ရင္ ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားမလဲ ၾကည့္လိုက္ေပါ့ေနာ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေၾသာ္ ငါသည္ ဒီေန႔တစ္ရက္ေတာ့ ဒီရန္သူလက္က လြတ္ေအာင္ရုန္း နိဳင္ျပီဆုိ ၀မ္းေျမာက္လိုက္ေပါ့။ နက္ျဖန္လည္း ငါ ဒီရန္သူ လက္ေအာက္က လက္ေအာက္ကလြတ္ေအာင္ ရုန္းရဦးမယ္ဆိုၿပီး တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကည့္လိုက္ပါ။
          တစ္ပတ္ေလာက္ထိ အ၀င္မခံပဲ လြတ္ေအာင္ ရုန္းနိုင္ရင္ေတာ့ သူနဲ႕ ကိုယ္ဟာ ကမာၻျခားသြားသလို ခံစားရပါမယ္ေနာ္။ ေနာက္ဆို သူက သူပဲ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ျဖစ္ေနတာ။ ငါက ငါပဲ သူနဲ႕ ငါက တျခားစီပါလားလို႕ ခြာသြားနိုင္မယ္။ ဒါသည္ပင္ဥာဏ္ႏွင့္ ခြာျခင္းပါပဲ။ တစ္နည္းေတာ့ လူပုဂၢိဳလ္ အေနနဲ႕ ေရွာင္ေနျခင္းထက္ မေကာင္းတဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အ၀င္မခံေအာင္ ဥာဏ္နဲ႕စိတ္ထဲကခြာထားရမွာပါ။ တစ္ခါတရံမွာမစုတို႕ဟာတစ္စံုတစ္ေယာက္ နဲ႕ အဆင္မေျပတဲ့ အခါ သူနဲ႕ ေ၀းရာကို ေရွာင္တတ္ၾကတယ္ေလ။ ဒါကအေပၚယံေရွာင္ျခင္းပါပဲ။ အတြင္းစိတ္ထဲကေရွာင္နိုင္မွသာ တကယ့္ ေအာင္နိုင္ျခင္းျဖစ္မွာပါ။
          ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ကေျပာၾကတာရိွတယ္။ အင္းကိေလသာေတြနဲ႕ ေ၀းခ်င္ရင္ ေတာထြက္ေပါ့လို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္ေလ။ တကယ္ေတာ့ ေတာထြက္တယ္ဆိုတာ လူ႕ခႏၶာႀကီးကေတာ့ ေတာထဲမွာ ထြက္သြား ပါၿပီ။ ဒီေတာထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ၿပီး ကိေလသာေတြ ေတြးခ်င္တိုင္း ေတြးေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ေတာထြက္ျခင္းအစစ္မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတာထဲကထြက္ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ကိေလသာေတာထဲက မထြက္နိုင္ရွာ ေသးပါဘူး။ အမွန္တကယ္ လူေပါင္းစိတ္ခြာ ေနနိုင္ျခင္းသည္သာ ေနရိုးေနစဥ္ ပတ္၀န္း က်င္ လူမူ႕ေရးထဲမွာ လည္ပတ္ က်င္လည္ ေနရင္းက စိတ္ထဲ၀င္လာသမွ် ကိေလသာေတြကို ေမာင္းထုတ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒါလည္း ကိေလသာေတာထဲက ရုန္းထြက္ေနျခင္းပါပဲေနာ္။
          တစ္ရက္လြတ္ေအာင္ ေနနိုင္ရင္ ငါတစ္ရက္ေတာ့ ေတာထြက္နိုင္ျပီ လို႕သာမွတ္ပါ။ လုပ္ရင္း ၊ ကိုင္ရင္း ၊ ေျပာရင္း ၊ ဆိုရင္းက ၀င္လာတဲ့ ေသနတ္သံေတြ နားစြင့္လို႕ သတိက်ည္ကာနဲ႕ ကာကြယ္နိုင္ၿပီး ျဗဟၼစိုရ္ ႏွလံုးသြင္းေလးနဲ႕ ျပန္တိုက္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး အရာရာ ကို ဆုပ္ကိုင္ဖို႕ထက္ စြန္႕လြတ္ဖို႕ စိတ္ကေလး ထားနိုင္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေပါ့သြားၿပီေနာ္။
အင္း … ဘ၀ ၀ဋ္ေႀကြးေတြက ေတာင္လိုပံုေနလို႕ မို႕ ေပးဆပ္ေနရေပမဲ့ စိတ္ကေလးကို မခြာနိုင္ရင္ေတာ့ ဒဏ္ရာေတြ အျပည္႕နဲ႕ အေသခံရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ညံ့ဖ်င္းရာ က်သြားေတာ့မယ္ မို႕လား။
          ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႕အားလံုး ဘ၀စစ္ေျမျပင္မွာ ၀င္လာတဲ့ ကိေလသာ ရန္သူမွန္သမွ်ကို သတိတရားနဲ႔ အျမန္ဆံုး ဖယ္ရွားနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕လို႕ တိုက္တြန္းရင္းနဲ႕ ေန႕စဥ္ “ကိေလသာ” ေတာက ထြက္ေျမာက္နိဳင္ေသာ ဥာဏ္ပညာေတြ တိုးပြားနိုင္ပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္